Ik heb de
iPhone 6 inmiddels alweer een paar weken in huis en het leek me wel de ideale gelegenheid specifieke punten nader te bespreken. Als eerste het design. Die vormt namelijk toch het belangrijkste onderdeel van een smartphone op visueel gebied. Apple staat erom bekend producten te leveren van hoogstaande kwaliteit. De vraag is, zeker nu met die gevallen van gebogen iPhones onder andere, hier nog altijd aan vastgehouden wordt. Voldoet het design nog steeds aan mijn verwachtingen na ruim drie weken? En wat maakt het zo spectaculair in vergelijking met andere smartphone of oudere iPhones? Je leest het in deze ‘minireview’.
Van de eerste tot de meest recente iPhone: Apple weet ons altijd weer te verbazen. Vooral de iPhone 4 was destijds een enorme stap vooruit. Het Amerikaanse bedrijf wordt niet voor niets gezien als pionier op het gebied van design. De iPhone 5 werd wat langer en dunner, maar velen zagen het niet als een bijzondere upgrade. Sommigen vonden dit trouwens wel fijn, omdat het design van de iPhone 4 hen altijd al erg beviel. Maar de iPhone 6 is een geval apart. Apple heeft alle scherpe randen in de ban gedaan en vervangen door rondingen. Véél rondingen. En natuurlijk is het toestel groter, zowel in de hoogte als in de breedte. Tegelijkertijd is hij dunner dan ooit met slechts 6.9mm.
Wat ik zo mooi vind aan het design van de iPhone 6 is dat deze, ondanks het enorme verschil met de toestellen daarvoor, toch nog zeer goed herkenbaar is als Apple-product. Je ziet direct dat het een iPhone is. Dat komt door de opzet van de voorkant: boven bevindt zich nog altijd een FaceTime-camera (welke trouwens weer van boven de speaker naar de linkerkant ervan is verplaatst zoals bij de iPhone 4 en 4S het geval was), de speaker, het prachtige display en onderaan is natuurlijk de welbekende thuisknop. Dit laatste functioneert trouwens sinds de iPhone 5s ook als vingerafdrukscanner. Het is eigenlijk het enige element dat er net wat anders uitziet, terwijl de rest qua concept hetzelfde is gebleven. iPhone 6 ziet er simpelweg uit als een ‘classic’ iPhone, maar dan beter op alle punten.
Zo is het scherm subtiel afgerond, waardoor het bedienen in het dagelijkse leven een stuk makkelijker is, zeker in combinatie met de bekende veegbewegingen voor het navigeren in apps.
De achterkant is wel enorm veranderd, maar alsnog zie je er elementen terug van een typische iPhone. Waar de allereerste iPhones een plastic achterkant hadden, was dit bij de iPhone 4 en 4S glas. Nadeel hiervan was dat het snel brak, en in de brandende zon kon het vasthouden van het toestel enorm lastig worden vanwege de hitte die glas veroorzaakt. Dit euvel werd met de iPhone 5 en 5s verholpen door de achterkant van aluminium te maken. Boven en onder had je ‘strips’ met een andere kleur.
De iPhone 6 heeft één kleur achterop: grijs bij het Space Gray model, zilver of goud. Wat voor velen als een minpunt werd gezien zijn de plastic strepen boven en onder. Deze dienen als antenneband. Het ziet er wellicht niet uit als iets dat rechtstreeks van Apple’s tekentafel komt, maar ik vind het toch wel wat hebben. Sommigen zien het als een kopie van bepaalde HTC-toestellen, ik zie het niet zo. Verder is er natuurlijk het bekende Apple-logo en de tekst ‘iPhone’. En daaronder weer wat aanvullende, nutteloze informatie. Omdat ik niet wil overkomen als iemand die alleen maar de positieve kanten van een product kan benadrukken, wil ik ook een minpunt noemen. Omdat de achterkant in z’n geheel van (geanodiseerd) aluminium is, inclusief de zijkanten, heb ik regelmatig de neiging het toestel uit mijn hand te laten glijden. Zeker als ik hem met één hand wil kunnen gebruiken. Daarom bedien ik het toestel liever met twee handen. Dit geeft ineens betere grip en zo nadelig is het niet voor de algehele gebruikservaring. Er is trouwens nog meer: de camera. Die steekt uit. Ook dit wordt als een groot keerpunt gezien. Toegeven, net als de strepen lijkt het niet iets dat je snel verwacht bij een Apple-product. Toch is het niets nieuws, want de iPod touch van de vijfde generatie had het ook. Sterker nog, bij dat apparaatje was de camera veel groter en opvallende. Bij de iPhone 6 merk je er amper iets van.
En dan nog de zijkanten. Die zijn zoals eerder gezegd nu rond in plaats van hoekig. Hierdoor ligt de iPhone 6 veel fijner in de hand.
Ook het feit dat Apple de aan/uit-knop nu van boven naar de rechterzijde heeft geplaatst is een goede designkeuze. Je merkt wel al gauw dat je soms per ongeluk op een volumeknop drukt wanneer je het toestel aan- of uitzet. Maar echt een probleem is het niet geweest voor mij. Het gebeurt weleens, echter niet met gevolgen.
Je ziet aan de zijkanten ook weer een gedeelte van die antennebanden terug, als een streepje. Dit is iets dat eigenlijk al sinds de iPhone 4 zo is, maar nu valt het toch net wat meer op. Daarentegen is het weer zo’n reden waarom je in het toestel terugziet dat het een iPhone is.
Aan de onderkant heb je natuurlijk de ingang voor je koptelefoon, een ingang voor de Lightning-connector en een luidspreker. Tussen de ‘headjack’ en de ingang voor Lightning-connector bevindt zich nog een microfoon. Die luidspreker is trouwens ook veranderd. Tot de iPhone 5s had je als nieuwe gebruiker weleens het idee dat je twee speakertjes hebt, omdat ze aan beide kanten dezelfde vorm hebben. De iPhone 6 maakt dit verschil nu wat duidelijker. De ingang Lightning-connector is er sinds de iPhone 5 en neemt sowieso minder ruimte in de dan oude ’30-pins’-ingang. Met als voordeel dat je een toestel als de iPhone 6 extreem dun kunt maken. De ‘headjack’ is nog wel relatief groot, helaas. Mocht die in de toekomst ooit kleiner wordt gemaakt, dan kunnen we zeker wel een iPhone verwachten die dunner is dan de iPod touch 5G en iPad Air 2 (beiden 6,1mm dun).
Het design van de iPhone 6 is al met al prachtwerk te noemen, vind ik. Het bewijst Apple’s perfectie voor uiterlijk weer heel goed. Ik hoop dan ook dat ze dit zo de komende jaren blijven houden en niet ineens van design wisselen. Dat zou namelijk best eens kunnen. In de wereld van Apple is niets onmogelijk.